ฮิมาเลีย (ดาวบริวาร)

ฮิมาเลีย หรือ ไฮเมเลีย (กรีก: Ἱμαλία; อังกฤษ: Himalia; IPA: /hɪmɑːliə/ หรือ /haɪmeɪliə/) เป็นดาวบริวารที่ใหญ่ที่สุดในกลุ่มดาวบริวารผิดปกติของดาวพฤหัสบดี และเป็นดาวบริวารที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ 6 ของดาวพฤหัสบดีทั้งหมด ถูกค้นพบโดยชาลส์ ดิลลอน เพอไรน์ (Charles Dillon Perrine) ที่หอดูดาวลิก เมื่อวันที่ 3 ธันวาคม 1904 และตั้งชื่อตามนิมฟ์ฮิมาเลียในตำนานกรีก ที่ให้กำเนิดบุตร 3 คนของเทพซูส (ซึ่งเทียบเท่าดาวพฤหัสบดีในตำนานกรีก)

ค้นพบโดย:

C. D. Perrine

พื้นที่ผิว:

~ 90800 km2

อัตราเร็วเฉลี่ยในวงโคจร:

3.312 กม./วินาที

ค้นพบเมื่อ:

3 ธันวาคม ค.ศ.1904[1]

ดาวบริวารของ:

ดาวพฤหัส

ปริมาตร:

~ 2570000 km3

อัตราส่วนสะท้อน:

0.04[4][5]

ความหนาแน่นเฉลี่ย:

2.6 g/cm3 (assumed)[4]
1.63 g/cm3 (assuming radius 85 km)[6][lower-alpha 1]

ระยะจุดไกลศูนย์กลางวงโคจรที่สุด:

13,082,000 กม.

ความดันบรรยากาศที่พื้นผิว:

~ 0.062 m/s2 (0.006 g)

ระยะจุดใกล้ศูนย์กลางวงโคจรที่สุด:

9,782,900 กม.

รัศมีวงโคจรเฉลี่ย:

11,460,000 กม.[2]

ความเร็วหลุดพ้น:

~ 0.100 km/s

อุณหภูมิพื้นผิว:ต่ำสุดเฉลี่ยสูงสุด

ต่ำสุด	เฉลี่ย	สูงสุด

รัศมีเฉลี่ย:

102.8 × 70.7 กม. (stellar occultation)[3]
85 กม. (ประมาณจากพื้น)[4][5]
75±10 × 60±10 กม. (ประมาณโดย กัสซินี)[5]

มวล:

(4.2±0.6)×1018 kg [6]

ความเอียงของแกน:

27.50° (to the ecliptic)
29.59° (to Jupiter's equator)[2]

ชื่ออื่น ๆ:

Himalian

ความเยื้องศูนย์กลาง:

0.16[2]

อุณหภูมิ:

~ 124 K